Mehmet Düşer’in 2020 yılında yayımlanan “Kabıl Mâ Yfîk Iz – Zamân – Zaman Uyanmadan” adlı ilk kitabının ardından ikinci kitabı “عıryân – Üryan” geçtiğimiz aylarda Öteki Yayınevi’nden çıktı. Şiirlerini ana dili olan Antakya Arap lehçesiyle yazıyor Mehmet Düşer. Ayrıca kitaplarında şiirlerin Türkçe tercümesi ve Latin harflerle yazımı da mevcut.
Üryan’ın ön sözünde, artık çoğu dilin yasaklandığı için değil sahipsizlikten dolayı yok olduğunu ifade eden Mehmet Düşer, dezavantajlı dilleri yaşatmanın ön koşulunun o dilde üretim yapmak olduğuna dikkat çekiyor. Bu anlamda bir edebiyat sevdalısı olarak üzerine düşeni yapıyor; ana diline, kentine, kültürüne karşı ahlaki bir sorumluluk üstlenerek çalışmalarını titizlikle yürütüyor. Mehmet Düşer’in şiirleri ötekileştirmeye, yabancılaşmaya, ve yozlaşmaya karşı bir var olma mücadelesi netliği taşıyor.
Toplumcu gerçekçi bir çizgide yazıyor şiirlerini Mehmet Düşer. Kendi acılarını kutsamıyor toplumun da ihtiyaçlarını göz önünde bulunduruyor. 6 Şubat depreminden sonra doğan “Üryan” hem şairin hem toplumun duygularına ana dilde tercüman oluyor.
Kitapta az da olsa bazı şiirlerde Türkçe dokular hissedilebiliyor. Artık iki dilli diyebileceğimiz bir toplum için bu durum gayet normal. Burada önemli olan “Üryan” kitabında olduğu gibi bu etkileşimin “yama” değil bir “sentez” şeklinde olması. Üryan’ ın hem Türk edebiyatı hem Arap edebiyatı camiasında ses getirmesi bu durumu ispatlar niteliktedir.
Üryan’daki bazı şiirler daha önce farklı ulusal dergilerde özgün haliyle (Arapça/Türkçe) iki dilli olarak yayımlandı. Bu durum Mehmet Düşer’in edebi çalışmalarını “kültürel şovenizm” adına değil “iyi edebiyat” yapma kaygısıyla yaptığını gösteriyor.
